عمومي و فني

تخمین اندازه مخاطب بالقوه یک تبلیغ در Pinterest

Chanheum (Sean) Cho | مهندس ML، Ads Intelligence; Ruixin Qiang | مهندس ML، Ads Intelligence; Keshava Subramanya | مدیر مهندسی، Ads Intelligence
عکس خاکستری از جمعیت در استادیوم Imtech Arena از Davide Ragusa: https://unsplash.com/photos/gcDwzUGuUoI
مقدمه



درک اندازه مخاطبان بالقوه یک تبلیغ، ( نکات پینترست )یک نکته مهم برای یک تبلیغ کننده است. این آگهی‌دهندگان را قادر می‌سازد تا کل جمعیتی را که ممکن است به محصولات یا خدماتی که تبلیغ می‌کنند علاقه‌مند باشند تخمین بزنند و بودجه‌شان را از قبل برنامه‌ریزی کنند. تیم Ads Intelligence در Pinterest سرویسی به نام Potential Audience Size در Ads Manager ارائه می دهد، بنابراین تبلیغ کنندگان می توانند اندازه مخاطبان هدف خود را در حین پیکربندی گروه های تبلیغاتی خود درک کنند. این سرویس با به‌روزرسانی هدف‌گیری مخاطب، برآورد را در زمان واقعی به‌روزرسانی می‌کند.
شکل 1. نمونه ای از اندازه مخاطب بالقوه که در Ads Manager با هدف گذاری پیش فرض نشان داده شده است.

در این مقاله، ما یک نمای کلی از نحوه عملکرد ویژگی اندازه مخاطب بالقوه ارائه می دهیم، سپس نگاهی دقیق به هر قطعه خواهیم داشت. حالا بیایید شیرجه بزنیم!
چگونه ساخته شده است

در یک نمای کلی سطح بالا، اندازه مخاطب بالقوه از سه بخش مختلف تشکیل شده است: نمونه‌برداری از درخواست‌های تبلیغات برای ایجاد یک نمایه، جمع‌آوری تعداد درخواست‌های آگهی در فهرست که با مشخصات هدف در Ads Manager مطابقت دارد، و برون‌یابی تخمین برای بدست آوردن یک اندازه مخاطب ماهانه بالقوه این مراحل با معکوس کردن فرآیند ارائه تبلیغات همانطور که در شکل 2 نشان داده شده است قابل مقایسه است. در ارائه تبلیغات، چندین گروه تبلیغاتی به عنوان ورودی به ازای هر درخواست تبلیغ برای بازیابی گروه های تبلیغاتی برنده استفاده می شود، در حالی که در اندازه مخاطب، ویژگی های کاربر در درخواست های تبلیغاتی، مانند مشخصات جمعیتی آنها یا علایق، به عنوان ورودی برای بازیابی تعداد درخواست‌های آگهی منطبق گرفته می‌شوند.
شکل 2. جدول تطبیق درخواست های آگهی با گروه های تبلیغاتی. مسابقات به صورت 0 و 1 نشان داده می شوند. در سرویس تبلیغات، گروه‌های آگهی منطبق برگردانده می‌شوند، همانطور که با قسمت برجسته شده با رنگ قرمز مشخص شده است. در اندازه مخاطب، مجموع درخواست‌های آگهی منطبق برای هر گروه تبلیغاتی همانطور که با قسمت برجسته شده به رنگ نارنجی نشان داده شده است، برگردانده می‌شود.

مانند زیرساخت های ارائه دهنده تبلیغات، اندازه مخاطب بالقوه از یک موتور جستجوی داخلی به نام Muse استفاده می کند. پایتون برای کاربران
ایجاد نمایه کاربر هدفمند

برای جستجوی کاربرانی که دارای معیارهای هدف منطبق مانند جمعیت شناسی یا علایق هستند، باید یک فهرست جستجو از کاربران و اطلاعات آنها ایجاد کنیم. این به ما امکان می‌دهد تا به سرعت کاربران با مشخصات هدف‌گیری خاص را بازیابی کنیم تا بتوانیم به‌روزرسانی‌های هم‌زمان را در رابط کاربری Ads Manager ارائه دهیم.

ایجاد ایندکس با کشیدن گزارش‌های درخواست آگهی تاریخی و ساختن اشیاء واسطه‌ای به نام پرس و جوهای تبلیغاتی شروع می‌شود که زمینه کاربر را در درخواست نگه می‌دارد. این به ما امکان می دهد تا با تجزیه یک جستجوی تبلیغاتی، بین یک کاربر خاص و اطلاعات هدف آنها نقشه برداری کنیم. این اطلاعات برای محاسبه اندازه مخاطب بالقوه استفاده می شود و به صورت خارجی نمایش داده نمی شود.

داده‌های قابل نقشه‌برداری ذخیره شده در جستجوهای تبلیغاتی به اسنادی تبدیل می‌شوند که Muse می‌تواند آن را درک کند. این اسناد از کلیدهایی مانند شناسه کاربر، اطلاعات جمعیتی و علایق تشکیل شده است، همانطور که در شکل 3 نشان داده شده است. این اسناد، هنگامی که به فهرست جستجو تبدیل می شوند، ما را قادر می سازند تا از هر یک از فیلدها برای بازیابی شناسه های کاربر منطبق پرس و جو کنیم. اسناد به خط لوله ساختمان شاخص Muse داده می شود تا سرویس برنامه ریزی پایین دستی برای اندازه مخاطب بالقوه را تامین کند که در بخش بعدی به آن خواهیم پرداخت.
شکل 3. نمونه ای از یک سند. دارای یک کلید و فهرستی از فیلدهای کلید-مقدار است.

شاخص معکوس روزانه با داده های جدیدی که روز قبل جمع آوری کردیم، تازه ساخته می شود. این به این دلیل است که برخی از ویژگی‌های کاربر در مشخصات هدف، مانند علایق کاربر، از خروجی‌های مدل یادگیری ماشین Pinterest است. وقتی یک به‌روزرسانی مدل پیش‌بینی خود را تغییر می‌دهد، بازیابی جستجو تحت تأثیر قرار می‌گیرد، که منجر به تغییر در برآورد ما می‌شود. به عنوان مثال، اگر پیش‌بینی مدلی از علاقه کاربر از «کمپینگ» به «کمپینگ» و «سفر» تغییر کند، اکنون کاربران بیشتری نسبت به قبل با «سفر» در ارتباط هستند. به‌روزرسانی روزانه فهرست به ما امکان می‌دهد چنین به‌روزرسانی‌های سیستمی را مدیریت کنیم و همچنین به‌روزترین تخمین را برای تبلیغ‌کنندگان ارائه کنیم.
خدمات برنامه ریزی - درخواست

دومین مؤلفه اندازه مخاطب بالقوه، سرویس برنامه ریزی است. این سرویس وظیفه ترجمه مشخصات هدف در Ads Manager را بر عهده دارد، همانطور که در شکل 4 نشان داده شده است، به درخواستی به backend، بنابراین Potential Audience Size محاسبه شده و به طور مناسب برگردانده می شود.
شکل 4. تصویری از Ads Manager که گزینه‌های مختلف هدف‌گیری را نشان می‌دهد که می‌توان آنها را برای پیکربندی گروه تبلیغاتی تغییر داد. مطالب مهندسی
در زیر رابط کاربری، Ad Manager در حال ارسال درخواست‌های برنامه‌ریزی به سرویس باطن است. مشخصات هدف در درخواست‌های برنامه‌ریزی به پرسشی ترجمه می‌شوند که Muse می‌فهمد، به نام squery، که در آن هر دسته هدف بر این اساس به یکدیگر ملحق می‌شوند. به عنوان مثال، گروه‌های سنی متعدد به تفکیک منطقی انتخاب می‌شوند که در آن گروه‌های سنی و زبان‌ها به صورت پیوسته به هم متصل می‌شوند.

ریاضیات
در حالی که او اغلب به عنوان طراح دستگاه های مکانیکی در نظر گرفته می شود، ارشمیدس نیز در زمینه ریاضیات مشارکت داشت. پلوتارک نوشت که ارشمیدس "تمام محبت و جاه طلبی خود را در آن گمانه زنی های ناب تری قرار داد که در آن هیچ اشاره ای به نیازهای مبتذل زندگی وجود ندارد"[28]، اگرچه برخی از محققان معتقدند که این ممکن است یک توصیف نادرست باشد.
روش فرسودگی

انجام پروژه های متلب انجام پروژه متلب پروژه های متلب

ارشمیدس ضلع 12 ضلعی را از ضلع شش ضلعی و برای هر دو برابر شدن بعدی اضلاع چند ضلعی منظم محاسبه می کند.
ارشمیدس قادر به استفاده از غیرقابل‌تقسیم‌کننده‌ها (پیش‌موجودی برای بی‌نهایت‌ها) بود به‌گونه‌ای که شبیه حساب انتگرال مدرن است. از طریق اثبات با تناقض (reductio ad absurdum)، او می‌توانست با دقت دلخواه به مسائل پاسخ دهد و در عین حال محدودیت‌هایی را که پاسخ در آن قرار دارد را مشخص کند. این تکنیک به روش فرسودگی معروف است و او از آن برای تقریب مساحت ارقام و مقدار π استفاده کرد.

در اندازه گیری یک دایره، او این کار را با کشیدن یک شش ضلعی منتظم بزرگتر در خارج از یک دایره و سپس یک شش ضلعی منتظم کوچکتر در داخل دایره انجام داد، و به تدریج تعداد اضلاع هر چند ضلعی منتظم را دو برابر کرد و طول یک ضلع از هر چند ضلعی را در هر یک محاسبه کرد. گام. با افزایش تعداد اضلاع، تقریب دقیق تری از یک دایره می شود. پس از چهار مرحله از این قبیل، زمانی که چند ضلعی ها هر کدام 96 ضلع داشتند، او توانست تعیین کند که مقدار π بین 3 قرار دارد.
1
/
7
(تقریباً 3.1429) و 3
10
/
71
(تقریباً 3.1408)، مطابق با ارزش واقعی آن تقریباً 3.1416. او همچنین ثابت کرد که مساحت یک دایره برابر است با π ضرب در مربع شعاع دایره ({textstyle pi r^{2}}{textstyle pi r^{2}}).

دارایی ارشمیدسی
در کتاب On the Sphere and Cylinder، ارشمیدس فرض می کند که هر قدری که به اندازه کافی به خودش اضافه شود از هر قدر معینی بیشتر خواهد شد. امروزه این به عنوان خاصیت ارشمیدسی اعداد حقیقی شناخته می شود.

ارشمیدس مقدار جذر 3 را در بین قرار می دهد
265
/
153
(تقریباً 1.7320261) و
1351
/
780
(تقریباً 1.7320512) در اندازه گیری یک دایره. مقدار واقعی تقریباً 1.7320508 است که این یک تخمین بسیار دقیق است. او این نتیجه را بدون ارائه هیچ توضیحی در مورد چگونگی به دست آوردن آن معرفی کرد. این جنبه از کار ارشمیدس باعث شد که جان والیس متذکر شود که او چنین است: "به عنوان هدف اصلی این بود که ردپای تحقیقات خود را پنهان کند، گویی راز روش تحقیق خود را از آیندگان خشمگین کرده بود در حالی که می خواست اخاذی کند.  این امکان وجود دارد که او از یک روش تکراری برای محاسبه این مقادیر استفاده کرده باشد.

سری بی نهایت

دلیلی بر این که مساحت قطعه سهموی در شکل بالایی برابر با 4/3 مثلث محاطی شده در شکل پایینی از Quadrature of Parabolaاست.
ارشمیدس در ربع سهمی ثابت کرد که ناحیه محصور شده توسط یک سهمی و یک خط مستقیم است.
4
/
3
برابر مساحت یک مثلث محاطی مربوطه همانطور که در شکل سمت راست نشان داده شده است. او راه حل مسئله را به صورت یک سری هندسی نامتناهی با نسبت مشترک بیان کرد
1
/
4
:

{displaystyle sum _{n=0}^{infty }4^{-n}=1+4^{-1}+4^{-2}+4^{-3}+cdots ={ 4 بیش از 3}.;}sum _{n=0}^{infty }4^{-n}=1+4^{-1}+4^{-2}+4^{-3 }+cdots ={4 over 3}.;
اگر اولین جمله در این سری مساحت مثلث باشد، دومی مجموع مساحت دو مثلث است که پایه های آنها دو خط تقاطع کوچکتر است و راس سوم آن جایی است که خط موازی با محور سهمی است. و که از نقطه وسط قاعده عبور می کند سهمی را قطع می کند و غیره. این اثبات از تغییری از سری 1/4 + 1/16 + 1/64 + 1/256 + · · · استفاده می کند که مجموع آنها به
1
/
3
.

هزاران هزار
ارشمیدس در The Sand Reckoner تصمیم گرفت تعداد دانه های شنی را که جهان می تواند در خود داشته باشد محاسبه کند. با انجام این کار، او این تصور را به چالش کشید که تعداد دانه های شن بیش از حد بزرگ است که قابل شمارش نیست. او نوشت:

برخی هستند، شاه ژلو (Gelo II، پسر Hiero II)، که فکر می کنند تعداد ماسه ها بی نهایت است. و منظور من از شن نه تنها آن چیزی است که در سیراکوز و بقیه سیسیل وجود دارد، بلکه در هر منطقه ای اعم از مسکونی یا غیرمسکونی یافت می شود.

سایت دورکاری سایت فریلنسری کار آنلاین

برای حل این مشکل، ارشمیدس سیستمی برای شمارش بر اساس تعداد بی شمار ابداع کرد. خود این کلمه از یونانی μυριάς، murias، برای عدد 10000 گرفته شده است. او یک سیستم اعداد را با استفاده از قدرت‌های هزاران بی‌شمار (100 میلیون، یعنی 10000×10000) پیشنهاد کرد و نتیجه گرفت که تعداد دانه‌های شن مورد نیاز برای پر کردن جهان 8 ویگینتیلیون یا 8×1063 خواهد بود.

پنجه ارشمیدس
پنجه ارشمیدس سلاحی است که گفته می شود او برای دفاع از شهر سیراکوز طراحی کرده است. این پنجه که به عنوان "کشتی تکان دهنده" نیز شناخته می شود از یک بازوی جرثقیل مانند تشکیل شده بود که یک قلاب فلزی بزرگ از آن آویزان بود. هنگامی که پنجه روی یک کشتی مهاجم انداخته می شد، بازو به سمت بالا می چرخید و کشتی را از آب خارج می کرد و احتمالاً آن را غرق می کرد. آزمایش‌های مدرنی برای آزمایش امکان‌پذیری پنجه انجام شده است، و در سال 2005 یک مستند تلویزیونی با عنوان ابرسلاح‌های دنیای باستان نسخه‌ای از پنجه را ساخت و به این نتیجه رسید که این یک وسیله کارآمد است.

اشعه حرارتی

ارشمیدس ممکن است از آینه هایی استفاده کرده باشد که به طور جمعی به عنوان یک بازتابنده سهموی برای سوزاندن کشتی های حمله کننده به سیراکوز عمل می کنند.
ارشمیدس ممکن است از آینه هایی استفاده کرده باشد که به طور جمعی به عنوان یک بازتابنده سهموی برای سوزاندن کشتی های حمله کننده به سیراکوز عمل می کنند. لوسیان نویسنده قرن دوم نوشت که در طی محاصره سیراکوز (حدود 214–212 قبل از میلاد)، ارشمیدس کشتی های دشمن را با آتش نابود کرد. قرن ها بعد، Anthemius of Tralles از شیشه های سوزان به عنوان سلاح ارشمیدس یاد می کند.[43] این وسیله که گاهی «اشعه حرارتی ارشمیدس» نامیده می‌شود، برای متمرکز کردن نور خورشید بر روی کشتی‌هایی که در حال نزدیک شدن بودند استفاده می‌شد و باعث آتش گرفتن آنها می‌شد. در دوران مدرن، دستگاه‌های مشابهی ساخته شده‌اند که می‌توان از آن‌ها به عنوان هلیوستات یا کوره خورشیدی یاد کرد.

این سلاح ادعا شده از زمان رنسانس موضوع بحث های جاری در مورد اعتبار آن بوده است. رنه دکارت آن را به‌عنوان نادرست رد کرد، در حالی که محققان مدرن سعی کرده‌اند این اثر را تنها با استفاده از ابزارهایی که در دسترس ارشمیدس بود بازسازی کنند. پیشنهاد شده است که مجموعه بزرگی از سپرهای برنزی یا مسی بسیار صیقلی که به عنوان آینه عمل می کنند می توانند برای متمرکز کردن نور خورشید بر روی یک کشتی استفاده شوند.

اهرم
در حالی که ارشمیدس اهرم را اختراع نکرد، او یک اثبات ریاضی از اصل دخیل در کارش در مورد تعادل هواپیماها ارائه کرد. توصیفات پیشین اهرم در مکتب مشاء پیروان ارسطو یافت می شود و گاه به آرکیتاس نسبت داده می شود. چندین گزارش، اغلب متناقض، در مورد شاهکارهای ارشمیدس با استفاده از اهرم برای بلند کردن اجسام بسیار سنگین وجود دارد. پلوتارک توضیح می‌دهد که چگونه ارشمیدس سیستم‌های قرقره بلوک و تکل را طراحی کرد، که به ملوانان اجازه می‌دهد از اصل اهرم برای بلند کردن اجسامی استفاده کنند که در غیر این صورت برای حرکت خیلی سنگین بودند.به گفته پاپوس اسکندریه، کار ارشمیدس بر روی اهرم ها باعث شد که او متذکر شود: «به من جایی بدهید که روی آن بایستم تا زمین را حرکت دهم» (به یونانی: δῶς μοι πᾶ στῶ καὶ τὰν γᾶν κινάσω).[50] Olympiodorus بعدها همین افتخار را به اختراع ارشمیدس از baroul*******، نوعی بادگیر، به جای اهرم نسبت داد.

ارشمیدس همچنین به دلیل بهبود قدرت و دقت منجنیق و اختراع کیلومترشمار در طول اولین جنگ پونیک اعتبار داشته است. کیلومتر شمار به عنوان یک گاری با مکانیزم چرخ دنده ای توصیف می شد که پس از طی هر مایل، یک توپ را در ظرفی می انداخت.

ابزارهای نجومی
ارشمیدس اندازه‌گیری‌های نجومی زمین، خورشید و ماه و همچنین مدل اریستارخوس از جهان را در زمین‌های خورشید مرکزی در Sand-Reckoner مورد بحث قرار می‌دهد. علیرغم فقدان مثلثات و جدول آکوردها، ارشمیدس روش و ابزار مورد استفاده برای انجام مشاهدات را توصیف می کند (یک میله مستقیم با میخ یا شیار)،  فاکتورهای اصلاحی را برای این اندازه گیری ها اعمال می کند و در نهایت نتیجه را در شکل کرانهای بالا و پایین برای محاسبه خطای مشاهده. بطلمیوس، به نقل از هیپارخوس، همچنین به مشاهدات انقلاب ارشمیدس در Almagest اشاره می کند. این امر ارشمیدس را به اولین یونانی شناخته شده تبدیل می کند که چندین تاریخ و زمان انقلاب را در سال های متوالی ثبت کرده است.

سیسرو به طور خلاصه از ارشمیدس در گفتگوی خود به نام De re publica یاد می کند که گفت و گوی تخیلی را در 129 قبل از میلاد به تصویر می کشد. پس از تصرف سیراکوز ج. در سال 212 قبل از میلاد، ژنرال مارکوس کلودیوس مارسلوس دو مکانیسم را که توسط ارشمیدس ساخته شده بود و به عنوان کمکی در نجوم استفاده می شد، به رم بازگرداند که حرکت خورشید، ماه و پنج سیاره را نشان می داد. سیسرو مکانیسم های مشابهی را که توسط تالس از میلتوس و ائودکسوس از کنیدوس طراحی شده اند ذکر می کند. دیالوگ می گوید که مارسلوس یکی از وسایل را به عنوان تنها غارت شخصی خود از سیراکوز نگه داشت و دیگری را به معبد فضیلت در رم اهدا کرد. مکانیسم مارسلوس، طبق گفته سیسرون، توسط گایوس سولپیسیوس گالوس به لوسیوس فوریوس فیلوس نشان داده شد، که آن را اینگونه توصیف کرد:
Hanc sphaeram Gallus cum moveret, fiebat ut soli luna totidem conversionibus in aere illo quot diebus in ipso caelo succederet, ex quo et in caelo sphaera solis fieret eadem illa defectio, et incideret luna tum in eam eam ecum eamsetum .

هنگامی که گالوس کره زمین را به حرکت درآورد، این اتفاق افتاد که ماه به همان اندازه که در خود آسمان، به دنبال خورشید در آن تدبیر برنزی حرکت کرد، از آنجا نیز در آسمان، کره خورشید همان گرفت را داشت، و ماه پس از آن به موقعیتی که سایه آن بر روی زمین زمانی که خورشید در یک خط قرار داشت.

این توصیفی از یک افلاک نما یا اوری است. پاپوس اسکندریه اظهار داشت که ارشمیدس یک نسخه خطی (اکنون گم شده) در مورد ساخت این سازوکارها با عنوان درباره کره سازی نوشته بود. تحقیقات مدرن در این زمینه بر روی مکانیسم Antikythera متمرکز شده است، دستگاه دیگری که ساخته شده است. 100 سال قبل از میلاد که احتمالاً برای همین هدف طراحی شده است. ساخت مکانیسم‌هایی از این دست به دانش پیچیده‌ای از دنده‌های دیفرانسیل نیاز داشت. زمانی تصور می شد که این فراتر از محدوده فناوری موجود در دوران باستان بوده است، اما کشف مکانیسم Antikythera در سال 1902 تأیید کرد که دستگاه هایی از این نوع برای یونانیان باستان شناخته شده بودند.

اکتشافات و اختراعات
اصل ارشمیدس
مقاله اصلی: اصل ارشمیدس
فایل:03. Реакциска сила نزد архимедовиот قانون.ogv
یک میله فلزی که در یک ظرف آب روی ترازو قرار می گیرد، به اندازه حجم خودش آب را جابجا می کند و جرم محتویات ظرف را افزایش می دهد و ترازو را سنگین می کند.
شناخته شده ترین حکایت در مورد ارشمیدس می گوید که چگونه او روشی را برای تعیین حجم یک جسم با شکل نامنظم اختراع کرد. به گفته ویتروویوس، یک تاج نذری برای یک معبد برای شاه هیرو دوم سیراکوز ساخته شده بود، که طلای خالص را برای استفاده تهیه کرده بود. از ارشمیدس خواسته شد تا تعیین کند که آیا مقداری نقره توسط زرگر نادرست جایگزین شده است یا خیر.ارشمیدس مجبور شد مشکل را بدون آسیب رساندن به تاج حل کند، بنابراین نمی‌توانست آن را ذوب کرده و به شکل منظمی در بیاورد تا چگالی آن را محاسبه کند.

در روایت ویتروویوس، ارشمیدس هنگام حمام کردن متوجه شد که سطح آب وان با ورود به داخل وان بالا می‌رود و متوجه شد که می‌توان از این اثر برای تعیین حجم تاج استفاده کرد. برای اهداف عملی، آب تراکم ناپذیر است،  بنابراین تاج غوطه ور می تواند مقداری از آب را به اندازه حجم خود جابجا کند. با تقسیم جرم تاج بر حجم آب جابجا شده، می توان چگالی تاج را به دست آورد. اگر فلزات ارزان تر و چگالی کمتری به آن اضافه می شد، این چگالی کمتر از طلا بود. ارشمیدس سپس برهنه به خیابان ها رفت، آنقدر از کشف خود هیجان زده بود که فراموش کرده بود لباس بپوشد و فریاد "اورکا!" (به یونانی: «εὕρηκα, heúrēka!، lit.''I have find [آن را]!'). آزمایش روی تاج با موفقیت انجام شد و ثابت کرد که نقره واقعاً با آن مخلوط شده است.

داستان تاج طلایی در هیچ کجای آثار شناخته شده ارشمیدس دیده نمی شود. عملی بودن روشی که توصیف می‌کند به دلیل دقت فوق‌العاده‌ای که هنگام اندازه‌گیری جابجایی آب مورد نیاز است، زیر سؤال رفته است. ممکن است ارشمیدس در عوض به دنبال راه حلی بوده باشد که از اصل شناخته شده در هیدرواستاتیک به عنوان اصل ارشمیدس استفاده کند، که او در رساله خود درباره اجسام شناور توضیح می دهد. این اصل بیان می کند که جسمی که در یک سیال غوطه ور می شود، نیروی شناوری برابر با وزن سیالی را که جابجا می کند، تجربه می کند. با استفاده از این اصل، می‌توان چگالی تاج را با طلای خالص با متعادل کردن تاج بر روی یک ترازو با نمونه مرجع طلای خالص با همان وزن و سپس فرو بردن دستگاه در آب، مقایسه کرد. تفاوت در چگالی بین دو نمونه باعث می‌شود که ترازو بر این اساس خم شود.گالیله گالیله که در سال 1586 با الهام از کار ارشمیدس یک ترازوی هیدرواستاتیکی را برای وزن کردن فلزات در هوا و آب اختراع کرد، "احتمال دارد که این روش همان روشی باشد که ارشمیدس دنبال کرده است، زیرا علاوه بر دقیق بودن، مبتنی بر نمایش است. توسط خود ارشمیدس پیدا شد.»

پیچ ارشمیدس
نوشتار اصلی: پیچ ارشمیدس

پیچ ارشمیدس می تواند آب را به طور موثر بالا بیاورد.
بخش بزرگی از کار ارشمیدس در مهندسی احتمالاً از برآوردن نیازهای شهر زادگاهش سیراکوز ناشی شده است. نویسنده یونانی آتنائوس از ناوکراتیس توضیح داد که چگونه پادشاه هیرو دوم به ارشمیدس دستور داد تا یک کشتی بزرگ به نام سیراکوزیا طراحی کند که می تواند برای سفرهای مجلل، حمل تدارکات و به عنوان یک کشتی جنگی دریایی مورد استفاده قرار گیرد. گفته می شود که سیراکوزیا بزرگترین کشتی ساخته شده در دوران باستان بوده است. به گفته آتنائوس، توانایی حمل 600 نفر را داشت و شامل تزئینات باغ، سالن بدنسازی و معبدی بود که به الهه آفرودیت اختصاص داده شده بود. از آنجایی که یک کشتی با این اندازه مقدار قابل توجهی آب از بدنه آن نشت می کند، ظاهراً پیچ ارشمیدس به منظور حذف آب آبده ساخته شده است. دستگاه ارشمیدس وسیله ای بود با یک تیغه پیچی شکل گردان در داخل یک استوانه. با دست چرخانده می‌شد و همچنین می‌توانست برای انتقال آب از یک بدنه آبی کم ارتفاع به کانال‌های آبیاری استفاده شود. پیچ ارشمیدس هنوز هم امروزه برای پمپاژ مایعات و جامدات دانه بندی شده مانند زغال سنگ و دانه استفاده می شود. پیچ ارشمیدس که در دوران روم توسط ویتروویوس توصیف شد، ممکن است بهبودی در پمپ پیچی باشد که برای آبیاری باغ‌های معلق بابل استفاده می‌شد. اولین کشتی بخار دریایی جهان با ملخ پیچی، SS Archimedes بود که در سال 1839 به آب انداخته شد و به افتخار ارشمیدس و کار او بر روی پیچ نامگذاری شد.

زندگینامه

مرگ ارشمیدس (1815) اثر توماس دیژورژ
ارشمیدس متولد شد. 287 قبل از میلاد در شهر بندری سیراکوز، سیسیل، در آن زمان مستعمره خودگردان در Magna Graecia. تاریخ تولد بر اساس گفته‌های جان تزز، مورخ یونانی بیزانسی، مبنی بر زندگی ارشمیدس 75 سال قبل از مرگش در سال 212 قبل از میلاد است. در Sand-Reckoner، ارشمیدس نام پدرش را فیدیاس می‌گذارد، ستاره‌شناسی که هیچ چیز دیگری در مورد او معلوم نیست. بیوگرافی ارشمیدس توسط دوستش هراکلیدس نوشته شده است، اما این اثر گم شده است و جزئیات زندگی او مبهم باقی مانده است. به عنوان مثال، معلوم نیست که آیا او تا به حال ازدواج کرده یا صاحب فرزند شده است، یا در دوران جوانی خود از اسکندریه مصر دیدن کرده است. از آثار مکتوب به جا مانده از او، مشخص است که او روابط دانشگاهی را با دانشمندان مستقر در آنجا حفظ کرد، از جمله دوستش کونون ساموسی و رئیس کتابدار اراتوستنس از سیرنه.[a]

نسخه های استاندارد زندگی ارشمیدس مدت ها پس از مرگ او توسط مورخان یونانی و رومی نوشته شد. اولین اشاره به ارشمیدس در تاریخ های پولیبیوس (حدود 200 تا 118 قبل از میلاد) رخ می دهد که حدود 70 سال پس از مرگ او نوشته شده است. این کتاب نور کمی بر ارشمیدس به عنوان یک شخص می‌تابد و بر ماشین‌های جنگی که گفته می‌شود او برای دفاع از شهر در برابر رومیان ساخته است، تمرکز می‌کند.[] پولیبیوس بیان می‌کند که چگونه در طی جنگ دوم پونیک، سیراکوز وفاداری خود را از روم به کارتاژ تغییر داد، که منجر به یک لشکرکشی برای تصرف شهر تحت فرمان مارکوس کلودیوس مارسلوس و آپیوس کلودیوس پولچر شد که از 213 تا 212 قبل از میلاد ادامه یافت. او اشاره می‌کند که رومی‌ها دفاع سیراکوز را دست‌کم می‌گرفتند، و از ماشین‌هایی که ارشمیدس طراحی کرد، یاد می‌کند، از جمله منجنیق‌های بهبودیافته، ماشین‌های جرثقیل‌مانندی که می‌توانستند در یک قوس به اطراف بچرخند، و پرتاب‌کننده‌های سنگ. اگرچه رومیان در نهایت شهر را تصرف کردند، اما به دلیل ابداع ارشمیدس متحمل خسارات قابل توجهی شدند[23]


سیسرو در حال کشف مقبره ارشمیدس (1805) اثر بنجامین وست
سیسرو (106–43 قبل از میلاد) از ارشمیدس در برخی از آثار خود نام می برد. سیسرو زمانی که در سیسیل به عنوان قائم مقام خدمت می کرد، مقبره ارشمیدس را در نزدیکی دروازه آگریژانتین در سیراکوز پیدا کرد، در وضعیتی نادیده گرفته شده و پر از بوته ها. سیسرو مقبره را تمیز کرد و توانست حکاکی را ببیند و برخی از آیاتی را که به عنوان کتیبه اضافه شده بود بخواند. مقبره مجسمه‌ای را نشان می‌داد که اثبات ریاضی مورد علاقه ارشمیدس را نشان می‌داد، مبنی بر اینکه حجم و سطح کره دو سوم استوانه و پایه‌های آن است. او همچنین اشاره می کند که مارسلوس دو افلاک نما را که ارشمیدس ساخته بود به روم آورد. لیوی مورخ رومی (59 قبل از میلاد - 17 پس از میلاد) داستان پولیبیوس از تسخیر سیراکوز و نقش ارشمیدس در آن را بازگو می کند.

پلوتارک (45-119 پس از میلاد) در زندگی های موازی خود نوشت که ارشمیدس با پادشاه هیرو دوم، فرمانروای سیراکوز، خویشاوندی داشت. او همچنین حداقل دو روایت در مورد چگونگی مرگ ارشمیدس پس از تصرف شهر ارائه می دهد. طبق مشهورترین روایت، ارشمیدس در هنگام تصرف شهر در حال بررسی یک نمودار ریاضی بود. یک سرباز رومی به او دستور داد که بیاید و مارسلوس را ملاقات کند، اما او نپذیرفت و گفت که باید کار بر روی مشکل را تمام کند. این باعث خشم سرباز شد و او ارشمیدس را با شمشیر خود کشت. داستان دیگر این است که ارشمیدس ابزارهای ریاضی را قبل از کشته شدن حمل می‌کرد، زیرا سربازی فکر می‌کرد که آن‌ها وسایل ارزشمندی هستند. بنا بر گزارش‌ها، مارسلوس از مرگ ارشمیدس خشمگین شد، زیرا او را یک دارایی علمی ارزشمند می‌دانست (او ارشمیدس را "بریارئوس هندسی" نامید) و دستور داده بود که به او آسیبی وارد نشود

آخرین کلمات منسوب به ارشمیدس عبارتند از: «دایره های مرا مزاحم نشو» (لاتین، «Noli turbare circulos meos»؛ یونانی Katharevousa، «μὴ μου τοὺς κύκλους τάραττε»)، اشاره ای به دایره های موجود در نقاشی ریاضی که او ظاهراً در حال مطالعه آن بود. هنگامی که توسط سرباز رومی مزاحم شد. هیچ مدرک قابل اعتمادی وجود ندارد که ارشمیدس این کلمات را به زبان آورده باشد و در گزارش پلوتارک آمده است. نقل قول مشابهی در کار والریوس ماکسیموس (فلز 30 پس از میلاد) یافت می‌شود که در کارهای به یاد ماندنی و گفته‌ها نوشت: «... sed protecto manibus puluere 'noli' inquit, 'obsecro, istum disturbare'» (.. اما با دستانش از گرد و غبار محافظت کرد و گفت: "از شما خواهش می کنم، مزاحم این کار نباشید""

ارشمیدس
ارشمیدس سیراکوز
Ἀρχιμίδης
نقاشی یک مرد مسن که در مورد مسائل هندسی گیج می شود
ارشمیدس متفکر
اثر دومنیکو فتی (1620)
متولد ج. 287 قبل از میلاد
سیراکوز، سیسیل
درگذشت ج. 212 قبل از میلاد (تقریباً 75 سال)
سیراکوز، سیسیل
شناخته شده برای

حرفه علمی
رشته های ریاضی
فیزیک
مهندسی
ستاره شناسی
مکانیک
Eudoxus را تحت تأثیر قرار می دهد
تحت تأثیر آپولونیوس
قهرمان
پاپوس
یوتوسیوس
ارشمیدس سیراکوزی (/ˌɑːrkɪˈmiːdiːz/;[3] یونانی باستان: Ἀρχιμήδης؛ یونانی دوریک: [ar.kʰi.mɛː.dɛ̂ːs]؛ حدود  287 - حدود  212 پیش از میلاد)، یک موتور فیزیکدان، یک متخصص یونانی، یک متخصص فیزیک، و متخصص یونانی بود. مخترع از شهر باستانی سیراکوز در سیسیل. اگرچه جزئیات کمی از زندگی او شناخته شده است، اما او به عنوان یکی از دانشمندان برجسته در دوران باستان شناخته می شود. ارشمیدس که به‌عنوان بزرگ‌ترین ریاضیدان تاریخ باستان و یکی از بزرگ‌ترین ریاضی‌دانان تاریخ باستان شناخته می‌شود، ، محاسبات و تحلیل مدرن را با استفاده از مفهوم بی‌نهایت کوچک و روش فرسودگی برای استخراج و اثبات دقیق طیفی از هندسی پیش‌بینی کرد. قضایا،  از جمله: مساحت دایره. مساحت و حجم یک کره؛ ناحیه یک بیضی؛ ناحیه زیر سهمی؛ حجم یک بخش از یک پارابولوئید انقلاب؛ حجم یک بخش از یک هیپربولوئید انقلاب؛ و مساحت یک مارپیچ.

دیگر دستاوردهای ریاضی ارشمیدس شامل استخراج تقریبی از پی است. تعریف و بررسی مارپیچی که اکنون نام او را یدک می کشد. و ابداع سیستمی با استفاده از توان برای بیان اعداد بسیار بزرگ. او همچنین یکی از اولین کسانی بود که ریاضیات را در پدیده های فیزیکی به کار برد و هیدرواستاتیک و استاتیک را پایه گذاری کرد. دستاوردهای ارشمیدس در این زمینه شامل اثبات اصل اهرم،  استفاده گسترده از مفهوم مرکز ثقل  و اعلام قانون شناوری است. او همچنین با طراحی ماشین‌های نوآورانه مانند پمپ پیچ، قرقره‌های مرکب و ماشین‌های جنگی دفاعی برای محافظت از زادگاهش سیراکوس در برابر تهاجم، اعتبار دارد.

ارشمیدس در حین محاصره سیراکوز درگذشت، زمانی که توسط یک سرباز رومی به رغم دستورات مبنی بر اینکه نباید آسیبی به او وارد شود، کشته شد. سیسرو بازدید از مقبره ارشمیدس را توصیف می کند، که توسط یک کره و یک استوانه پوشانده شده بود، که ارشمیدس درخواست کرده بود برای نشان دادن اکتشافات ریاضی او روی مقبره او قرار داده شود.

بر خلاف اختراعات او، نوشته های ریاضی ارشمیدس در دوران باستان کمتر شناخته شده بود. ریاضیدانان اسکندریه او را خواندند و از او نقل قول کردند، اما اولین تالیف جامع تا قبل از قرن بیستم ساخته نشد. 530 پس از میلاد توسط ایزیدور میلتوس در قسطنطنیه بیزانسی، در حالی که تفسیر آثار ارشمیدس توسط یوتوسیوس در قرن ششم برای اولین بار آنها را در معرض دید گسترده تری قرار داد. نسخه‌های نسبتاً کمی از آثار مکتوب ارشمیدس که در قرون وسطی باقی مانده بود، منبع تأثیرگذاری ایده‌ها برای دانشمندان در دوران رنسانس و دوباره در قرن هفدهم بود، [13][14] در حالی که در سال 1906 آثار گمشده قبلی توسط ارشمیدس کشف شد. در پالیمپسست ارشمیدس بینش جدیدی در مورد چگونگی به دست آوردن نتایج ریاضی ارائه کرده است.

تاريخ
فضاي داخلي كارخانه بخار تولدو اديسون ، تولدو ، اوهايو ، تقريباً در سال 1900موتور بخار رفت و برگشتي از قرن هجدهم براي توليد نيروي مكانيكي مورد استفاده قرار گرفته است كه توسط جيمز وات پيشرفت هاي چشمگيري انجام شده است. هنگامي كه اولين ايستگاه هاي برق مركزي توسعه يافته تجاري در سال 1882 در ايستگاه خيابان پرل در نيويورك و نيروگاه هولبورن وياودت در لندن تاسيس شدند ، از موتورهاي بخار رفت و برگشتي استفاده شد. توسعه توربين بخار در سال 1884 طراحي هاي ماشين آلات بزرگتر و كارآمدتري را براي ايستگاه هاي توليد مركزي فراهم كرد. تا سال 1892 توربين جايگزين بهتري براي موتورهاي رفت و برگشتي در نظر گرفته شد. توربين ها سرعت بالاتري ، ماشين آلات جمع و جورتر و تنظيم سرعت پايدار را ارائه مي دهند كه امكان كار همزمان همزمان توليد كننده ها را روي يك گذرگاه مشترك فراهم مي كند. پس از حدود سال 1905 ، توربين ها تقريباً در تمام نيروگاه هاي بزرگ مركزي جايگزين موتورهاي رفت و برگشتي شدند.انجام پروژه انجام پروژه هاي دانشجويي انجام پروژه
بزرگترين مجموعه موتورهاي رفت و برگشتي ساخته شده تا به حال در سال 1901 براي راه آهن مرتفع منهتن تكميل شد. هر يك از هفده واحد حدود 500 تن وزن و 6000 كيلووات داشتند. يك مجموعه توربين معاصر با درجه مشابه تقريباً 20٪ وزن داشت.
راندمان توليد برق حرارتي
يك چرخه رانكين با يك توربين بخار دو مرحله اي و يك آبگرمكن تغذيه اي واحد.بازده انرژي يك نيروگاه حرارتي معمولي به عنوان انرژي قابل فروش توليد مي شود كه به عنوان درصد ارزش گرمايش سوخت مصرف شده توليد مي شود. يك چرخه توربين گاز ساده ، بازده تبديل انرژي را از 20 به 35 درصد مي رساند. نيروگاه هاي معمولي مبتني بر ذغال سنگ كه در فشار بخار 170 بار و 570 درجه سانتيگراد كار مي كنند با راندمان 35 تا 38 درصد كار مي كنند ، با پيشرفته ترين نيروگاه هاي سوخت فسيلي با بازده 46 درصد. سيستم هاي چرخه تركيبي مي توانند به مقادير بالاتر برسند. مانند تمام موتورهاي حرارتي ، كارايي آنها محدود است و تحت قوانين ترموديناميك تنظيم مي شود.
بازده كارنو حكايت از اين دارد كه با افزايش درجه حرارت بخار ، بازدهي بالاتري حاصل مي شود. نيروگاه هاي سوخت فسيلي تحت فشار بحراني مي توانند بازدهي 36-40٪ را بدست آورند. طرح هاي فوق بحراني داراي بازدهي در محدوده پايين تا متوسط ​​40٪ هستند ، با طرح هاي جديد "فوق العاده مهم" با استفاده از فشارهاي بالاتر از 4400 psi (30.3 MPa) و گرمايش چند مرحله اي به بازده 45-48٪ مي رسد. بالاتر از نقطه بحراني آب 705 درجه فارنهايت (374 درجه سانتيگراد) و 3212 psi (22.06 مگاپاسكال) ، هيچ انتقال فازي از آب به بخار وجود ندارد ، بلكه فقط كاهش تدريجي چگالي وجود دارد.
در حال حاضر اكثر نيروگاه هاي هسته اي براي تأمين حاشيه ايمني محافظه كارانه تر در سيستم هايي كه گرما را از سوخت هسته اي پاك مي كنند ، بايد زير دما و فشارهايي كه نيروگاه هاي زغال سنگ ايجاد مي كنند كار كنند. اين ، به نوبه خود ، كارايي ترموديناميكي آنها را به 30-32 محدود مي كند. برخي از طرح هاي پيشرفته راكتور مورد مطالعه ، مانند راكتور با دماي بسيار بالا ، راكتور با گاز خنك كننده پيشرفته و راكتور آب فوق بحراني ، در دما و فشارهاي مشابه نيروگاه هاي فعلي ذغال سنگ كار مي كنند و بازده ترموديناميكي قابل مقايسه اي توليد مي كنند.
انرژي يك نيروگاه حرارتي كه در توليد برق استفاده نمي شود ، بايد نيروگاه را به صورت گرما به محيط زيست منتقل كند. اين گرماي هدر رفته مي تواند از طريق يك كندانسور عبور كرده و با آب خنك كننده يا در برج هاي خنك كننده دفع شود. اگر به جاي آن از گرماي زائد براي گرمايش منطقه استفاده شود ، به آن توليد همزمان مي گويند. يك طبقه مهم از نيروگاه هاي حرارتي مربوط به امكانات آب شيرين كن است. اينها معمولاً در كشورهاي كويري با منابع زيادي از گاز طبيعي يافت مي شوند و در اين گياهان توليد آب شيرين و برق به همان اندازه از محصولات مشترك مهم هستند.
انواع ديگر نيروگاه ها با محدوديت هاي مختلف كارايي مواجه هستند. اكثر نيروگاه هاي برق آبي در ايالات متحده حدود 90 درصد در تبديل انرژي افتادن آب به برق كارآمد هستند در حالي كه بهره وري توربين بادي توسط قانون بتز محدود شده و به حدود 59.3 درصد رسيده است و توربين هاي بادي واقعي كارايي كمتري را نشان مي دهند.

راندمان توليد برق حرارتي
يك چرخه رانكين با يك توربين بخار دو مرحله اي و يك آبگرمكن تغذيه اي واحد.بازده انرژي يك نيروگاه حرارتي معمولي به عنوان انرژي قابل فروش توليد مي شود كه به عنوان درصد ارزش گرمايش سوخت مصرف شده توليد مي شود. يك توربين گازي ساده با بهره مندي از پيشرفته ترين سوخت فسيلي ، بازده تبديل انرژي را از 20 به 35٪ مي رساند. نيروگاه هاي معمولي مبتني بر ذغال سنگ كه در فشار بخار 170 بار و 570 درجه سانتيگراد كار مي كنند و در بازده 35 تا 38٪ كار مي كنند گياهان با كارايي 46٪. سيستم هاي چرخه تركيبي مي توانند به مقادير بالاتر برسند. مانند تمام موتورهاي حرارتي ، كارايي آنها محدود است و تحت قوانين ترموديناميك تنظيم مي شود.
بازده كارنو حكايت از اين دارد كه با افزايش درجه حرارت بخار ، بازدهي بالاتري حاصل مي شود. نيروگاه هاي سوخت فسيلي تحت فشار بحراني مي توانند بازدهي 36-40٪ را بدست آورند. طرح هاي فوق بحراني داراي بازدهي در محدوده پايين تا متوسط ​​40٪ هستند ، با طرح هاي جديد "فوق العاده مهم" با استفاده از فشارهاي بالاتر از 4400 psi (30.3 MPa) و گرمايش چند مرحله اي به بازده 45-48٪ مي رسد. [4] بالاتر از نقطه بحراني آب 705 درجه فارنهايت (374 درجه سانتيگراد) و 3212 psi (22.06 مگاپاسكال) ، هيچ انتقال فازي از آب به بخار وجود ندارد ، بلكه فقط كاهش تدريجي چگالي وجود دارد.
در حال حاضر اكثر نيروگاه هاي هسته اي براي تأمين حاشيه ايمني محافظه كارانه تر در سيستم هايي كه گرما را از سوخت هسته اي پاك مي كنند ، بايد زير دما و فشارهايي كه نيروگاه هاي زغال سنگ ايجاد مي كنند كار كنند. اين ، به نوبه خود ، كارايي ترموديناميكي آنها را به 30-32 محدود مي كند. برخي از طرحهاي پيشرفته راكتور مورد مطالعه ، مانند راكتور با دماي بسيار بالا ، راكتور با گاز خنك كننده پيشرفته و راكتور آب فوق بحراني ، در دما و فشارهاي مشابه نيروگاههاي فعلي ذغال سنگ كار مي كنند و بازده ترموديناميكي قابل مقايسه اي توليد مي كنند.
انرژي يك نيروگاه حرارتي كه در توليد برق استفاده نمي شود ، بايد نيروگاه را به صورت گرما به محيط زيست منتقل كند. اين گرماي هدر رفته مي تواند از طريق يك كندانسور عبور كرده و با آب خنك كننده يا در برج هاي خنك كننده دفع شود. اگر به جاي آن از گرماي زائد براي گرمايش منطقه استفاده شود ، به آن توليد همزمان مي گويند. يك طبقه مهم از نيروگاه هاي حرارتي مربوط به امكانات آب شيرين كن است. اينها معمولاً در كشورهاي كويري با منابع زيادي از گاز طبيعي يافت مي شوند و در اين گياهان توليد آب شيرين و برق به همان اندازه از محصولات مشترك مهم هستند.
انواع ديگر نيروگاه ها با محدوديت هاي مختلف كارايي مواجه هستند. اكثر نيروگاه هاي برق آبي در ايالات متحده حدود 90 درصد در تبديل انرژي افتادن آب به برق كارآمد هستند در حالي كه بهره وري توربين بادي توسط قانون بتز محدود شده و به حدود 59.3 درصد رسيده و توربين هاي بادي واقعي كارايي كمتري را نشان مي دهند.مطالب علمي

نيروگاه هاي حرارتي

مقاله اصلي: نيروگاه حرارتي
روتور يك توربين بخار مدرن ، مورد استفاده در يك نيروگاهدر نيروگاه هاي حرارتي ، نيروي مكانيكي توسط يك موتور حرارتي توليد مي شود كه انرژي گرمايي را اغلب از احتراق سوخت به انرژي چرخشي تبديل مي كند. اكثر نيروگاه هاي حرارتي بخار توليد مي كنند ، بنابراين گاهي اوقات آنها را نيروگاه هاي بخار مي نامند. طبق قانون دوم ترموديناميك ، همه انرژي گرمايي نمي تواند به توان مكانيكي تبديل شود. بنابراين ، هميشه گرماي محيط زيست از بين مي رود. اگر اين تلفات به عنوان گرماي مفيد استفاده شود ، براي فرآيندهاي صنعتي يا گرمايش منطقه اي ، از نيروگاه به عنوان نيروگاه توليد برق يا CHP (نيروگاه گرمايي و نيروگاهي) ياد مي شود. در كشورهايي كه گرمايش محلي معمول است ، نيروگاه هاي گرمايشي اختصاصي وجود دارد كه ايستگاه هاي ديگ بخار فقط گرما ناميده مي شوند. طبقه مهمي از نيروگاه ها در خاورميانه از حرارت محصول جانبي براي نمك زدايي آب استفاده مي كنند.
بازده يك چرخه قدرت حرارتي با حداكثر دماي سيال كاري توليد شده محدود مي شود. بازده مستقيماً تابع سوخت مصرفي نيست. براي شرايط بخار يكسان ، نيروگاه هاي برق زغال سنگ ، هسته اي و گازي همه داراي بازده نظري يكساني هستند. به طور كلي ، اگر سيستمي دائماً روشن باشد (بار پايه) ، كارايي بيشتري نسبت به سيستمي كه به طور متناوب استفاده مي شود (پيك بار) خواهد داشت. توربين هاي بخار وقتي با ظرفيت كامل كار مي كنند معمولاً با بازده بالاتر كار مي كنند.
علاوه بر استفاده از حرارت رد شده براي فرآيند يا گرمايش منطقه اي ، يكي از راه هاي بهبود كارايي كلي نيروگاه ، تركيب دو چرخه ترموديناميكي مختلف در نيروگاه سيكل تركيبي است. معمولاً از گازهاي خروجي توربين گاز براي توليد بخار ديگ بخار و توربين بخار استفاده مي شود. تركيبي از يك چرخه "بالا" و يك چرخه "پايين" كارايي كلي بالاتري از هر دو چرخه توليد مي كند.مطالب علمي
در سال 2018 ، Inter RAO UES و State Grid قصد ساخت نيروگاه حرارتي 8 گيگاواتي داشتند كه بزرگترين پروژه ساخت نيروگاه با زغال سنگ در روسيه است.